Een herinneringsdienst op een later moment geeft zoveel troost. Samen afscheid nemen op een zelfgekozen locatie en op ’n persoonlijk moment.
Een herinneringsdienst
Wanneer jullie verloren baby of kindje op een later moment (nogmaals) wilt herinneren en herdenken, zoveel weken, maanden of jaren ná het daadwerkelijke overlijden, kun je een herinneringsdienst plannen. Met een eigen unieke ceremonie en wellicht met persoonlijke rituelen, plan je een bijzondere en memorabele dag van samenkomen, delen en missen.
Een herinneringsdienst is te vergelijken met een afscheidsceremonie direct na een begrafenis of een crematie, maar dan zonder de aanwezigheid van het lichaam van jullie overleden kindje. De begrafenis of crematie heeft bij een afscheidsdienst eerder plaatsgevonden. De meeste ouders die een kindje verliezen willen het afscheid klein en intiem inrichten bijvoorbeeld thuis met alleen hun familieleden en beste vrienden. Er kan dan later nog de behoefte zijn te kiezen voor een herinneringsdienst op een voor jullie waardevol plek. Deze plek wordt een symbool voor jullie kindje. Op deze herinneringsplek kunnen foto’s van hem of haar staan, foto’s van de zwangerschap, geboorte en eventueel eerste weken of jaren samen. Er branden kaarsen en er kunnen attributen neergezet worden die veel zeggen over de verbintenis die jullie hebben.
De invulling van deze herdenkingsdag is volledig vrij en persoonlijk. Je kunt het traditioneel aanpakken met muziek, foto’s en sprekers. Of je maakt er een informeel samenzijn van waar alles spontaan mag ontstaan en waarin de focus vooral ligt op het samenzijn en herinneren.
Het verhaal van Kai
Een mooi voorbeeld van hoe je een herinneringsdienst op een later moment kunt vormgeven, is het afscheid van baby Kai. Toen hun prachtige zoon overleed op de dag dat hij geboren is, namen zijn ouders in kleine kring thuis afscheid van hem. In de week van de uitvaart was er een prachtige website gebouwd, waarop alle familie, vrienden en wie dat wilde online hun troost en verdriet konden uiten en delen. Mensen konden Kai via de website en Instagram zelfs bewonderen. Een paar weken na het overlijden van Kai organiseerden zijn ouders een hele bijzondere bijeenkomst in de Jacobi Kerk in Utrecht. Iedereen kreeg de kans het mooie mannetje door al het tastbare bewijs te leren kennen en tegelijkertijd de ouders te troosten bij het grote gemis van Kai.
In de kerk waren er verschillende herdenkingsplekken gecreëerd. Zo was er een tafel waar foto’s en video’s van Kai te zien waren, er hing een slinger met zijn naam erop en tekeningen van zijn vriendjes en vriendinnetjes en al zijn knuffels.Zijn kleertjes lagen er om bewonderd te worden, aan te raken. Er was zoveel liefde in deze herinneringsdienst gestopt.
Op een mooie, grote tafel kon iedereen een kaarsje aansteken voor Kai. Aan het einde van de bijeenkomst was het grote portret van Kai verlicht door honderden kaarsjes. Een beeld wat Annicka en Floris, de ouders van Kai nu nog steeds zo goed doet. Want het is een beeld waar ze met zijn drieën op staan samen met het licht en de warmte van alle mensen om hun heen.
Ook was er een hoek waar mensen een berichtje konden schrijven, dichten of knutselen voor Kai. Er ontstonden mooie creaties op een A4 vel wat de ouders van Kai ook zo goed deed.
De vergeet me niet zaadjes die ervoor zorgen dat er een troostende berichtje volgde op de momenten van stilte.
Wat ik ook zo mooi vond was het presentje wat iedereen ontving. Namelijk een klein gepersonaliseerd papierenzakje met “Vergeet me niet” zaadjes. Sowieso zal Kai een blijvende herinnering blijven voor alle dierbaren om hem heen maar het planten van de zaadjes enkele weken of maanden later zorgde voor troostende en steunende berichtjes of momenten dat het weer stil was geworden.
En dan het centrale moment waarop iedereen samen was en de familie van Kai muziek heeft gespeeld en de opa van Kai de liefste woorden over hem sprak.
De duidelijke plattegrond gaf alle aanwezige het inzicht en overzicht wat ze konden doen. Zo fijn om duidelijkheid te scheppen op momenten dat iedereen het al zo lastig vind de juiste houding te geven.